Deel al het moois dat je denkt

En als het licht dooft
Deel al het moois dat je denkt.
Want zo zacht is de lucht
De zon die de herfst wenkt.
Dromende bomen
waar bladeren
zijn gevallen
En het gezang van de vogels
gaat op in stilte.

Het vuur onder onze voeten brandt
Deel al het moois dat je denkt.

Als je je laatste bewuste ademhaling
voelt gaan
in een vredige, diepe slaap
En de hemel begint
zacht te tranen
Deel maar
wat tot je komt.

Hoe vol zijn de dagen
Nu ze minder licht dragen
En de wind
het gezang te snel verplaatst.
Laat me je horen in de stilte
En als het licht dooft
laat me je dan dragen
naar zekere hoogtes
als een goudkleurend tapijt
middenin de herfst.

Een herfst die leeft
in een wereld waarin
we bidden naar de hemel
En sterrenstof
zich verstopt
in de bomen
en de grond
En we al haar
magie
tot ons nemen
als waterdruppels op onze huid
Het dauw in het gras
als ogen zo doorzichtig
En de liefde zou golven
als het water.

Deel al het moois dat je denkt

En als momenten zo rijk zijn
Dat je ze
niet niét kunt vergeten
En tijd een ander gevoel krijgt
waarin je je moeiteloos kunt verliezen

Dans met me de regen voor de lente.