Omgaan met weerstand

Verdwaasd zit je uit het raam te kijken
Zonder dat je het door hebt, krijg je het steeds weer voor elkaar om diep te zuchten
Dit is nu al de derde keer dat je een waarschuwing krijgt
In je houding voldoe je aan het stereotype beeld van de ongemotiveerde leerling

De hele dag stilzitten
En beginnen op tijdstippen waarop jouw lichaam nog niet geactiveerd is
Leren op een voor iedereen dezelfde aangereikte methode
En struggles om je eigen ik te vinden in deze fase van je leven

Ik kan je vertellen maar kon ik je maar laten voelen
Dat je ooit op een dag zal terugdenken aan deze les
En dat je je dan zal realiseren
Dat dit de basis vormde van jouw bewegingen

Dat je dan zal begrijpen
Wat er bijzonder is als je door de straten van Amsterdam loopt
Hoe kennis jou zal laten verwonderen over het leven
En je hart zal vullen met dankbaarheid

Daarentegen is het moment aangebroken
Dat niemand zich nog raad met je weet
Er van alle kanten hulp wordt ingeschakeld
Zodat jij stopt met liegen, schelden, blowen, spijbelen
En dit is waar wij elkaar ontmoeten

Je bent iemand die ik niet kan bereiken
Met niets gerelateerd aan school lijk je je te verbinden
Geen enkele vraag, woorden oordeelvrij en geïnteresseerd
Want in het feit dat ik hier voor je ben, voel jij het moeten, mijn afkeuring, jouw falen

Ik moet dit anders aanpakken, is wat ik dacht
En zocht de nodige voorbereiding
Want míjn taak binnen dit multidisciplinaire geheel van zorgverleners rondom jou was om handvatten te bieden om effectiever te leren en te stoppen met spijbelen
Zodat jij het op school hopelijk nog kan redden

Vlak voor onze volgende afspraak sta ik op het punt om me ziek te melden
Even overweeg ik om dit ook te doen
Maar ik voel heel sterk dat ik even naar je toe moet
In het lokaal ernaast zit je je minuten af te tellen voor ik kom

We gaan het heel kort houden, zeg ik, en gooi mijn voorbereiding overboord
Ik ben ziek en ga zo naar huis, maar wil je toch graag iets zeggen
Ik weet dat onze afspraak voor je ouders en docenten belangrijk is
Maar ik heb besloten dat ik jou niets ga leren

Ik heb namelijk gezien dat je dit prima kan
Dat ik iets, wat dan ook, voor je kan betekenen is misschien wel zo, vertel het me
Maar zolang alleen anderen, maar niet jij op mij zit te wachten
Dan heeft het geen zin om mijn tijd aan je te besteden en scheiden hier onze wegen

Voor het eerst kijk je me een seconde aan
Je voelt dat ik het meen als ik je zeg
Dat ik je begrijp als je niets voor school wilt doen, spijbelt, blowt, een uitweg zoekt, met zaken te dealen hebt die nu belangrijker zijn

Ik vertel je;

Wanneer ik straks naar huis rijd wacht daar een leven op me
En jij gaat terug naar je eigen leven
Iedere dag opstaan met dezelfde eisen van de maatschappij
Het maakt voor mij werkelijk geen verschil wat je doet
De enige die er wat bij kan voelen ben jij zelf

Stilte

Ik leg mijn hand op je arm en wens je al het geluk van de wereld
Dit is waar onze wegen scheiden
Terwijl ik wegloop voel ik dat dit allesbehalve is wat er gaat gebeuren
Want ik weet, dat jij weet, dat je veilig bent

Post a Comment:

Suzanne Iwema

Healer – Coach – Auteur

Multatulistraat 154, 9721NP Groningen
06-12517446
info@suzanneiwema.nl