Wanneer liefde eindigt

En nu zie ik
Dat alle ongesproken woorden
In onzichtbare lucht hangen
Voor eeuwig tussen ons in staan

Als een pas gemetselde muur
Die na verloop van tijd
Zwart en geankerd in de omgeving
Zijn plek meer en meer opeist

De schetsen voor wat had kunnen bloeien
Wegveegt van het papier
Oorspronkelijke ideeën na menig discussie
Niet de doorslag gaven voor uitvoering 

De ongesproken woorden
Onzichtbare tranen
Lijken tastbaarder, helderder
Door het licht dat er op schijnt

Een vereeuwigde verbinding
In staat om maar minimaal weg te blazen
Als een bloem die aan het einde van de zomer
Haar blaadjes maar nooit haar kern verliest

Die op het ritme van de wind
Worden meegevoerd
Naar een getijde zonder kleur en warmte
Waar samen groeien is gedaan

De duisternis in zichzelf verwelkomen
De grond aanraken
Om naar zichzelf te kijken, te vernieuwen
Te groeien in een lente van liefde